(4) Watervallen van Iguaçu

Het is maar 50 minuten vliegen naar Foz de Iguaçu. We verblijven hier 3 dagen om de beroemde watervallen (staat op de lijst van 7 natuurlijke wereld wonderen) te bewonderen, dat zich deels op Braziliaans en deels Argentijns grondgebied bevind. We hebben gelezen dat de watervallen aan beide zijden zo enorm indrukwekkend dat je ze zeker van beide kanten moet gaan bekijken

De bus (die voor ons Hotel stopt) is hier een prima vervoer middel, en dus nemen we die ‘s morgens om naar het Nationaal park te gaan om daar de Braziliaanse kant te bekijken. Even wat Iguaçu waterval feitjes: het zijn bij elkaar 275 watervallen en is totaal 2,7 km breed, en het water stort 100 meter naar beneden. En staat in de top 3 van grootste watervallen ter wereld (samen met de Niagara en de Victoria watervallen). 

We horen hem al van verre bulderen, en dan zien we ‘m echt. Wouw wat groot, eeerg indrukwekkend.

Er zijn diverse wandelpaden met uitzichtpunten, maar ook loopbruggen die je heel dicht onder de waterval brengen, zo voel je echt het enorme geweld en kracht van het water (en wordt je zeiknat als je geen regen cape aandoet)

Vanaf de uitkijktoren hebben we een mooi overzicht over de hele Braziliaanse kant van de waterval.

Je hebt trouwens nog wat andere manieren om de waterval te bekijken: een (power)boottochten, die je echt bijna onder de watervallen brengen (badkleding aanbevolen) spectaculair maar Carla vind dat geen goed plan al dat koude water. Of per Helikopter wat we nog beide een toffer plan vinden (we hadden hier al over gelezen, en stond ons verlanglijstje) en besluiten te gaan doen. We moeten even 2 vluchten wachten voordat we aan de beurt zijn.

Met 4 anderen enthousiastelingen stijgen we op, we hebben eerst uitzicht over de brede Iguaçu rivier.

En aan de waternevel zien we dat we steeds dichter bij de waterval komen.

We zien nu ook goed de “Duivelskeel”, naam van de krachtigste waterval, daar stort het water van 3 kanten in een gapend gat.

Onze pilote maakt aardig wat scherpe bochten en laat ons alles goed zien, voordat we weer terug vliegen.

We vonden het echt gaaf, Sjaak moet ’s Avond bij het Hotel alleen even bijkomen (beetje luchtziek van dat gedraai). 

Volgende dag gaan we de Argentijnse kant van de waterval bekijken. Even een kleine uitdaging, want hemels breed is het maar 10 km, maar we moeten met 3 bussen, een grens passeren en nog aan Argentijnse Pesos komen. Gelukkig ontmoeten we in de bus 2 zusjes uit Letland tegen die het zelfde van plan zijn en goed Portugees en Spaans spreken. 

Ook aan deze kant van de waterval is indrukwekkend, en heeft meer wandelroutes (zowel aan de boven als onderkant van de waterval.

En een treintje die je  naar het hoogtepunt een 1100 meter lange loop brug die eindigt aan de rand van de “Duivelskeel” brengt.

Wat we nog niet hadden verteld is dat hier heel veel neus beren rond lopen. Deze beestjes zijn eeeerg nieuwsgierig (brutaal), en zijn constant op zoek naar eten. Rond de restaurantjes zien we medewerkers van het park die alleen maar bezig zijn om de beertjes weg te jagen.

Met lege batterijen in het foto toestel verlaten we het Argentijnse National Park